دزیره

از هدیه هایی که امسال برایم آورده اند متوجه شدم که بزرگ شده ام و باید رفتارم مثل مادر و خواهرم جولی سنگین باشد و باید بازیگوشی را کنار بگذارم . پدرم برای کادوی روز تولدم دفتر زیبایی که مثل صندوقچه قفل داشت برایم خریده بود که بتوانم از حالا که چهارده ساله شده ام خاطراتم را در آن یادداشت کنم ؛دیگر حتی خواهرم جولی هم نمی تواند بدون اجازه آن را باز کند . این دفتر آخرین کادویی بود که پدر برایم خرید ،چون چند ماه بعد از تولدم به خاطر بیماری ورم ریه از دنیا رفت . اسم پدرم فرانسوا کلاری و تاجر پارچه های ابریشمی در مارسی بود . وقتی کادوی پدر را در میان کادوهای دیگر دیدم از او پرسیدم : داخل این دفتر چه چیزی بنویسم ؟